Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di assentiri assentire =
assentiri: Verbo deponente IMPERATIVO - Coniugazione completa di assentire Forma deponente |
IMPERATIVO | significato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
assentiīre assentmĭnimmĭninmĭni Futuro | assenta... assentate... |
Coniugazione di: assentio, assentis, assensi, assensum, assentire coniugazione: 4 - intransitivo - attiva (Ita) = assentire, assento assentii assentito, intr., (eng) = assent,   (esp) = condenscender, consentir, permitir, autorizar, acceder, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego assentio tu assentis ille assentit nos assentīmus vos assentītis illi assentiunt | Io assento... Tu assenti... Egli/Ella/Esso assenta... Noi assentiamo... Voi assentate... Essi/Esse/Loro assentano... |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego assentiēbam tu assentiēbas ille assentiēbat nos assentiebāmus vos assentiebātis illi assentiēbant | Io assentavo... Tu assentavi... Egli/Ella/Esso assentava... Noi assentavamo... Voi assentavate... Essi/Esse/Loro assentavano... |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego assensi tu assensisti ille assensit nos assensīmus vos assensistis illi assensērunt, assensere... | Io assentai... Tu assentasti... Egli/Ella/Esso assentò... Noi assentammo... Voi assentaste... Essi/Esse/Loro assentarono... |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego assensi tu assensisti ille assensit nos assensīmus vos assensistis illi assensērunt, assensere... | Io ho assentato... Tu hai assentato... Egli/Ella/Esso ha assentato... Noi abbiamo assentato... Voi avete assentato... Essi/Esse/Loro hanno assentato... |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego assensĕram tu assensĕras ille assensĕrat nos assenserāmus vos assenserātis illi assensĕrant | Io avevo assentato... Tu avevi assentato... Egli/Ella/Esso aveva assentato... Noi avevamo assentato... Voi avevate assentato... Essi/Esse/Loro avevano assentato... |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego assensi tu assensisti ille assensit nos assensīmus vos assensistis illi assensērunt, assensere... | Io ebbi assentato... Tu avesti assentato... Egli/Ella/Esso ebbe assentato... Noi avemmo assentato... Voi aveste assentato... Essi/Esse/Loro ebbero assentato... |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego assensĕram tu assensĕras ille assensĕrat nos assenserāmus vos assenserātis illi assensĕrant | Io avevo assentato... Tu avevi assentato... Egli/Ella/Esso aveva assentato... Noi avevamo assentato... Voi avevate assentato... Essi/Esse/Loro avevano assentato... |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego assentiam tu assenties ille assentiet nos assentiēmus vos assentiētis illi assentient | Io assenterò... Tu assenterai... Egli/Ella/Esso assenterà... Noi assenteremo... Voi assenterete... Essi/Esse/Loro assenteranno... |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego assensĕro tu assensĕris ille assensĕrit nos assenserĭmus vos assenserĭtis illi assensĕrint | Io avrò assentato... Tu avrai assentato... Egli/Ella/Esso avrà assentato... Noi avremo assentato... Voi avrete assentato... Essi/Esse/Loro avranno assentato... |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego assentiam tu assentias ille assentiat nos assentiāmus vos assentiātis illi assentiant | Io assenti... Tu assenti... Egli/Ella/Esso assenti... Noi assentiamo... Voi assentiate... Essi/Esse/Loro assentino... |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego assentirem tu assentires ille assentiret nos assentirēmus vos assentirĕtis illi assentirent | Io assentassi... Tu assentassi... Egli/Ella/Esso assentasse... Noi assentassimo... Voi assentaste... Essi/Esse/Loro assentassero... |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego assensĕrim tu assensĕris ille assensĕrit nos assenserĭmus vos assenserĭtis illi assensĕrint | Io abbia assentato... Tu abbia assentato... Egli/Ella/Esso abbia assentato... Noi abbiamo assentato... Voi abbiate assentato... Essi/Esse/Loro abbiano assentato... |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego assensissem tu assensisses ille assensisset nos assensissēmus vos assensissētis illi assensissent | Io avessi assentato... Tu avessi assentato... Egli/Ella/Esso avesse assentato... Noi avessimo assentato... Voi aveste assentato... Essi/Esse/Loro avessero assentato... |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego assentirem tu assentires ille assentiret nos assentirēmus vos assentirĕtis illi assentirent | Io assenterei... Tu assenteresti... Egli/Ella/Esso assenterebbe... Noi assenteremmo... Voi assentereste... Essi/Esse/Loro assenterebbero... |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego assensissem tu assensisses ille assensisset nos assensissēmus vos assensissētis illi assensissent | Io avrei assentato... Tu avresti assentato... Egli/Ella/Esso avrebbe assentato... Noi avremmo assentato... Voi avreste assentato... Essi/Esse/Loro avrebbero assentato... |
IMPERATIVO | |
Presente | |
assenti assentite Futuro assentito assentito assentitote assentiunto | assenta... assentate... assenterai... assenterà... assenterete... assenteranno... |
INFINITO | |
Presente | |
assentire | assentare... |
INFINITO | |
Perfetto | |
assensisse | avere assentato... |
INFINITO | |
Futuro | |
assensurum esse, assensuram esse, assensurum esse, assensuros esse, assensuras esse, assensura esse... | essere per ... |
GERUNDIO | |
assentiendi, assentiendo, assentiendum, assentiendo... | di ... ad a ... ... da, con.. ... |
SUPINO | |
assensum | a/ad ... |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che assenta... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.assentiens Gen.assentientis Dat.assentienti Acc.assentientem Voc.assentiens Abl.assentiente, assentienti... | assentientes assentientium assentientibus assentientes assentientes assentientibus |
Femminile | |
Nom.assentiens Gen.assentientis Dat.assentienti Acc.assentientem Voc.assentiens Abl.assentiente, assentienti... | assentientes assentientium assentientibus assentientes assentientes assentientibus |
Neutro | |
Nom.assentiens Gen.assentientis Dat.assentienti Acc.assentiens Voc.assentiens Abl.assentiente, assentienti... | assentientia assentientium assentientibus assentientia assentientia assentientibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che assenterà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.assensurus Gen.assensuri Dat.assensuro Acc.assensurum Voc.assensure Abl.assensuro | assensuri assensurorum assensuris assensuros assensuri assensuris |
Femminile | |
Nom.assensura Gen.assensurae Dat.assensurae Acc.assensuram Voc.assensura Abl.assensura | assensurae assensurarum assensuris assensuras assensurae assensuris |
Neutro | |
Nom.assensurum Gen.assensuri Dat.assensuro Acc.assensurum Voc.assensurum Abl.assensuro | assensura assensurorum assensuris assensura assensura assensuris |
Coniugazione di: assentitur, assentiebatur, assensum est, - , coniugazione: 4 - intransitivo - Impersonale (Ita) = assentire, assento assentii assentito, intr., (eng) = assent,   (esp) = condenscender, consentir, permitir, autorizar, acceder, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
assentitur | si assenta... ... |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
assentiebatur | si assentava... ... |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
assensum est | si assentò... ... |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
assensum est | è assentato... ... |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
assensum erat | era assentato... ... |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
assensum est | fu assentato... ... |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
assensum erat | era assentato... ... ... |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
assentietur | si assenterà... ... |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
assensum erit | sarà assentato... ... |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
assentiatur | si assenti... ... |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
assentiretur | si assentasse... ... |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
assensum sit | abbia assentato... ... |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
assensum esset | fosse assentato... ... |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
assentiretur | si assenterebbe... ... |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
assensum esset | avrebbe assentato... ... |
Coniugazione di: assentior, assentīris, assensus sum, assensa sum, assensum sum..., - , assentiri coniugazione: 4 - transitivo - deponente (Ita) = accondiscendere, acconsentire, (eng) = consent, agree, comply,   (esp) = condenscender, consentir, permitir, autorizar, acceder, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego assentior tu assentīris ille assentītur nos assentīmur vos assentimĭni illi assentiuntur | Io assento... Tu assenti... Egli/Ella/Esso assenta... Noi assentiamo... Voi assentate... Essi/Esse/Loro assentano... |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego assentiēbar tu assentiebāris ille assentiebātur nos assentiebāmur vos assentiebamĭni illi assentiebantur | Io assentavo... Tu assentavi... Egli/Ella/Esso assentava... Noi assentavamo... Voi assentavate... Essi/Esse/Loro assentavano... |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum... tu assensus es, assensa es, assensum es... ille assensus est, assensa est, assensum est... nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus... vos assensi estis, assensae estis, assensa estis... illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt... | Io assentai... Tu assentasti... Egli/Ella/Esso assentò... Noi assentammo... Voi assentaste... Essi/Esse/Loro assentarono... |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum... tu assensus es, assensa es, assensum es... ille assensus est, assensa est, assensum est... nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus... vos assensi estis, assensae estis, assensa estis... illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt... | Io ho assentato... Tu hai assentato... Egli/Ella/Esso ha assentato... Noi abbiamo assentato... Voi avete assentato... Essi/Esse/Loro hanno assentato... |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego assensus eram, assensa eram, assensum eram... tu assensus eras, assensa eras, assensum eras... ille assensus erat, assensa erat, assensum erat... nos assensi erāmus, assensae eramus, assensa eramus... vos assensi erātis, assensae eratis, assensa eratis... illi assensi erant, assensae erant, assensa erant... | Io avevo assentato... Tu avevi assentato... Egli/Ella/Esso aveva assentato... Noi avevamo assentato... Voi avevate assentato... Essi/Esse/Loro avevano assentato... |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum... tu assensus es, assensa es, assensum es... ille assensus est, assensa est, assensum est... nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus... vos assensi estis, assensae estis, assensa estis... illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt... | Io ebbi assentato... Tu avesti assentato... Egli/Ella/Esso ebbe assentato... Noi avemmo assentato... Voi aveste assentato... Essi/Esse/Loro ebbero assentato... |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego assensus eram, assensa eram, assensum eram... tu assensus eras, assensa eras, assensum eras... ille assensus erat, assensa erat, assensum erat... nos assensi erāmus, assensae eramus, assensa eramus... vos assensi erātis, assensae eratis, assensa eratis... illi assensi erant, assensae erant, assensa erant... | Io avevo assentato... Tu avevi assentato... Egli/Ella/Esso aveva assentato... Noi avevamo assentato... Voi avevate assentato... Essi/Esse/Loro avevano assentato... |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego assentiar tu assentiēris ille assentiētur nos assentiēmur vos assentiemĭni illi assentientur | Io assenterò... Tu assenterai... Egli/Ella/Esso assenterà... Noi assenteremo... Voi assenterete... Essi/Esse/Loro assenteranno... |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego assensus ero, assensa ero, assensum ero... tu assensus eris, assensa eris, assensum eris... ille assensus erit, assensa erit, assensum erit... nos assensi erimus, assensae erimus, assensa erimus... vos assensi erĭtis, assensae eritis, assensa eritis... illi assensi erunt, assensae erunt, assensa erunt... | Io avrò assentato... Tu avrai assentato... Egli/Ella/Esso avrà assentato... Noi avremo assentato... Voi avrete assentato... Essi/Esse/Loro avranno assentato... |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego assentiar tu assentiāris ille assentiātur nos assentiāmur vos assentiamĭni illi assentiantur | Io assenti... Tu assenti... Egli/Ella/Esso assenti... Noi assentiamo... Voi assentiate... Essi/Esse/Loro assentino... |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego assentirer tu assentirēris ille assentirētur nos assentirēmur vos assentiremĭni illi assentirentur | Io assentassi... Tu assentassi... Egli/Ella/Esso assentasse... Noi assentassimo... Voi assentaste... Essi/Esse/Loro assentassero... |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego assensus sim, assensa sim, assensum sim... tu assensus sis, assensa sis, assensum sis... ille assensus sit, assensa sit, assensum sit... nos assensi simus, assensae simus, assensa simus... vos assensi sitis, assensae sitis, assensa sitis... illi assensi sint, assensae sint, assensa sint... | Io abbia assentato... Tu abbia assentato... Egli/Ella/Esso abbia assentato... Noi abbiamo assentato... Voi abbiate assentato... Essi/Esse/Loro abbiano assentato... |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego assensus essem, assensa essem, assensum essem... tu assensus esses, assensa esses, assensum esses... ille assensus esset, assensa esset, assensum esset... nos assensessēmus, assensae essemus, assensa essemus... vos assensessētis, assensae essetis, assensa essetis... illi assensi essent, assensae essent, assensa essent... | Io avessi assentato... Tu avessi assentato... Egli/Ella/Esso avesse assentato... Noi avessimo assentato... Voi aveste assentato... Essi/Esse/Loro avessero assentato... |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego assentirer tu assentirēris ille assentirētur nos assentirēmur vos assentiremĭni illi assentirentur | Io assenterei... Tu assenteresti... Egli/Ella/Esso assenterebbe... Noi assenteremmo... Voi assentereste... Essi/Esse/Loro assenterebbero... |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego assensus essem, assensa essem, assensum essem... tu assensus esses, assensa esses, assensum esses... ille assensus esset, assensa esset, assensum esset... nos assensessēmus, assensae essemus, assensa essemus... vos assensessētis, assensae essetis, assensa essetis... illi assensi essent, assensae essent, assensa essent... | Io avrei assentato... Tu avresti assentato... Egli/Ella/Esso avrebbe assentato... Noi avremmo assentato... Voi avreste assentato... Essi/Esse/Loro avrebbero assentato... |
IMPERATIVO | |
Presente | |
assentiīre assentmĭnimmĭninmĭni Futuro | assenta... assentate... |
INFINITO | |
Presente | |
assentiri | assentare... |
INFINITO | |
Perfetto | |
assensum esse, assensam esse, assensum esse, assensos esse, assensas esse, assensa esse... | avere assentato... |
INFINITO | |
Futuro | |
assensurum esse, assensuram esse, assensurum esse, assensuros esse, assensuras esse, assensura esse... | essere per ... |
GERUNDIO | |
assentiendi, assentiendo, assentiendum, assentiendo... | di ... ad a ... ... da, con.. ... |
GERUNDIVO | |
Maschile | ought to be |
Singolare | Plurale |
Nom.assentiendus Gen.assentiendi Dat.assentiendo Acc.assentiendum Voc.assentiende Abl.assentiendo | assentiendi assentiendorum assentiendis assentiendos assentiendi assentiendis |
Femminile | |
Nom.assentienda Gen.assentiendae Dat.assentiendae Acc.assentiendam Voc.assentienda Abl.assentienda | assentiendae assentiendarum assentiendis assentiendas assentiendae assentiendis |
Neutro | |
Nom.assentiendum Gen.assentiendi Dat.assentiendo Acc.assentiendum Voc.assentiendum Abl.assentiendo | assentienda assentiendorum assentiendis assentienda assentienda assentiendis |
SUPINO | |
assensum | a/ad ... |
assensu | da ... |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che assenta... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.assentiens Gen.assentientis Dat.assentienti Acc.assentientem Voc.assentiens Abl.assentiente | assentientes assentientium assentientibus assentientes assentientes assentientibus |
Femminile | |
Nom.assentiens Gen.assentientis Dat.assentienti Acc.assentientem Voc.assentiens Abl.assentiente | assentientes assentientium assentientibus assentientes assentientes assentientibus |
Neutro | |
Nom.assentiens Gen.assentientis Dat.assentienti Acc.assentiens Voc.assentiens Abl.assentiente | assentientia assentientium assentientibus assentientia assentientia assentientibus |
PARTICIPIO | significato |
Perfetto | assentato, assentati... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.assensus Gen.assensi Dat.assenso Acc.assensum Voc.assense Abl.assenso | assensi assensorum assensis assensos assensi assensis |
Femminile | |
Nom.assensa Gen.assensae Dat.assensae Acc.assensam Voc.assensa Abl.assensa | assensae assensarum assensis assensas assensae assensis |
Neutro | |
Nom.assensum Gen.assensi Dat.assenso Acc.assensum Voc.assensum Abl.assenso | assensa assensorum assensis assensa assensa assensis |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che assenterà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.assensurus Gen.assensuri Dat.assensuro Acc.assensurum Voc.assensure Abl.assensuro | assensuri assensurorum assensuris assensuros assensuri assensuris |
Femminile | |
Nom.assensura Gen.assensurae Dat.assensurae Acc.assensuram Voc.assensura Abl.assensura | assensurae assensurarum assensuris assensuras assensurae assensuris |
Neutro | |
Nom.assensurum Gen.assensuri Dat.assensuro Acc.assensurum Voc.assensurum Abl.assensuro | assensura assensurorum assensuris assensura assensura assensuris |